μαραγγιώ

μαραγγιῶ, -άω (Μ)

(για τη φωτιά) φθίνω, σβήνω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μαραντιῶ < *μαραντός < μαραίνω (πρβλ. μαραγγιάζω)].